Gdzie szukać walorów przyrodniczych kraju, jak nie w parkach narodowych? To na tych obszarach skrywają się bowiem ściśle chronione skarby natury. W Turcji takich miejsc jest ponad 40 z różnorodną fauną, florą i pięknem krajobrazu. My odwiedzimy 5, naszym zdaniem, najpiękniejszych.
Parki narodowe istnieją w Turcji od stosunkowo niedawna. Pierwszy taki teren, las sosnowy Yozgat Çamlığı Milli Park został wzięty pod ochronę w 1958r. Tworzą go endemiczne gatunki sosen porastające step środkowej Anatolii. Od tego momentu powstało jeszcze 40 parków narodowych, ostatnie w 2007 r. Park Narodowy Gór Tek Tek oraz Park Narodowy Lasów Igneada Langosa. Wszystkie z nich są po jakimś względem wyjątkowe, jednak trzeba by poświęcić wiele słów na ich opisanie i czasu na zwiedzenie, dlatego z konieczności ograniczamy się do 5, wzbudzających w nas największy zachwyt.
Park Narodowy Wodospadów w Korsunlu
Lasy piniowe, dolina rzeki Aksu i niezwykłe wodospady tworzą krajobraz Kurşunlu Şelalesi Tabiat Parkı. To dzikie, nietknięte ludzką ręką miejsce znajduje się zaledwie 20 km od ogromnej, skomercjalizowanej i turystycznej Antalyi. Nic zatem dziwnego, że to jeden z popularniejszych celów wypoczynkowych wczasowiczów i tureckich rodzin. Zamiast tłumów i gwaru można tu bowiem odnaleźć ciszę, spokój i nieokiełznaną naturę. Są miejsca przeznaczone na piknik oraz wydeptane w wąskich ścieżkach szlaki prowadzące wśród unikalnych przykładów fauny, flory i formacji skalnych. Wypad do parku narodowego można połączyć ze zwiedzaniem starożytnych miast Aspendos i Perge. Taki program przewidują chociażby wycieczki fakultatywne, organizowane na miejscu. Ich koszt wynosi ok. 50 EUR.
Park Narodowy Köprülü
Pozostajemy jeszcze rejonie Antalyi, by zobaczyć największą atrakcję Parku Narodowego Köprülü, czyli 14-kilometrowy kanion. Zanim tam dotrzemy czeka nas przeprawa ponad górską rzeką, później wśród lasów z wodospadami i wieloma przedstawicielami fauny i flory. Po drodze można się natknąć m.in. jelenie, kozice górskie, niedźwiedzie, lisy, wilki czy króliki. Ta trasa widokowa pozwala nacieszyć oko różnorodnym krajobrazem parku narodowego i na moment odwrócić powracającą w zniecierpliwieniu myśl o kanionie. To najdłuższy tego typu twór przyrody w Turcji, a głęboki na 400 m. Jego ściany gęsto porastają drzewa cedrowe, które wraz z cyprysami i sosnami tworzą ekosystem obszaru.
Przez teren parku przepływa rzeka Kopru, stanowiąca doskonałe miejsce do uprawiania raftingu, kajakarstwa. Można tu też spróbować wspinaczki lub po prostu wybrać się na trekking wyznaczonymi szlakami i pobiwakować. Na zmęczonych czekają punkty gastronomiczne ze smakowitymi daniami. Szczególnie warto spróbować świeżo przygotowanych pstrągów.
Wąwóz Saklikent
Oczarowani kanionem Köprülü chcemy jeszcze przejść wąwóz Saklikent w górach Taurus. Jest on dziełem rzeki Ešen, która wyżłobiła przejście pomiędzy skałami. Czasem jest ono tak wąskie, że promienie słoneczne, nie zdołają przecisnąć się do samego dna i ogrzać wód rzecznych. Cały kanion liczy 18 km długości, ale turystom udostępniono jedynie 4-kilometrową trasę. Jej przejście stanowi nie lada wyzwanie. Kamienista, śliska, błotniska, wodnista droga, skały z których trzeba skakać, ześlizgiwać się, wspinać po nich, woda, którą należy przeskoczyć lub przepłynąć – to wszystko wymaga odwagi i sprawności fizycznej. A kładki zamontowane w najbardziej ekstremalnych punktach nie ułatwiają znacząco zadania. Dlatego przed zwiedzaniem wąwozu warto zadbać o kondycję i odpowiedni sprzęt. U wejścia, można zaopatrzyć się w buty do chodzenia po wodzie. Bilet wstępu wynosi 5 lir tureckich (ze zniżką 2,5 lir).
Nie warto się jednak zniechęcać, bo trudy rekompensuje wspaniały widok monumentalnych, wysokich na 300 m, wznoszących się po obu stronach skał.
Park Narodowy Doliny Munzur
Jeden z największych parków narodowych w Turcji, zajmuje 42 000 ha. To obszar niezwykle bogaty i różnorodny pod względem przyrodniczym i geologicznym. Stanowi wyjątkową atrakcję dla turystów i teren badań naukowców. Zachwyca przede wszystkim ukształtowaniem terenu. Znajdują się tu: jaskinie, wulkaniczne formacje skalne, jeziora lodowcowe, gorące źródła, kaniony i wodospady. Prawdziwym skarbem doliny Munzur jest aż 227 gatunków roślin endemicznych, z których wiele rośnie wyłącznie w tym rejonie. Tę wyjątkową sferę natury zamieszkuje sporo przedstawicieli świata zwierząt: rysie, żbiki, zające, dzikie kozy, niedźwiedzie, wilki. By zobaczyć to miejsce trzeba się udać do prowincji Tuncere we wschodniej Anatolii.
Park Narodowy Uludag
Centralnym punktem parku narodowego Uludag jest góra o tej samej nazwie, określana też mianem Olimpu Bitynii. Zjeżdżają tu przede wszystkim miłośnicy wspinaczki, górskich wędrówek i narciarstwa. W tym miejscu znajduje się bowiem największy i najpopularniejszy w Turcji ośrodek narciarski. Wyciągi są otwarte od grudnia do maja. Górę można zdobyć na własnych nogach lub skorzystać z kolejki. Warto wybrać pierwszy sposób, by nie ominąć rosnącego na zboczu platana, liczącego sobie – bagatela – 600 lat! Uzupełnia on bogatą listę roślin występujących na terenie parku. Pierwiosnki, hiacynty, pierwiosnki, roślinność alpejska i ta tworząca makię, lasy liściaste i jodłowe to tylko niektóre przykłady.
Wizyta w parku narodowym Uludag gwarantuje pobudzenie zmysłów. Flora uruchamia doznania wzrokowe i węchowe, a ptasie odgłosy wyostrzają słuch. Obszar w pełnej swojej krasie zaspokaja potrzeby estetyczne, podobnie jak jego ledwo zauważalne detale, na przykład piękne i kolorowe motyle. To gatunek endemiczny, trzeba mieć zatem szczęście, by je dostrzec.