Choć mało kto zdaje sobie z tego sprawę, Grecja jest w przeważającej części krajem górzystym, posiadającym kilka szczytów o wysokości względnej sięgającej prawie 3000 metrów n.p.m. Ich skaliste zbocza oraz spiczaste wierzchołki, nierzadko oprószone śniegiem, przyciągają wzrok amatorów mocnych wrażeń i miłośników wspinaczki górskiej.
5 najwyższych wzniesień kraju mieści się obrębie jednego pasma górskiego, pasma Olimpu, usytuowanego w północno-wschodniej części państwa.
Mi(s)tyczny Olimp
Według wierzeń starożytnych Olimp był siedzibą najważniejszych greckich bogów, którzy na wierzchołkach góry wybudowali swoje pałace i z tej perspektywy przyglądali się życiu ludzi zamieszkujących jej podnóża. Zwykli śmiertelnicy nie mieli prawa wstępu na szczyt. Dostając się tam, mogliby tylko zlekceważyć boski majestat. Obecnie na grań mitycznego Olimpu może próbować wdrapać się każdy.
Na starcie tej wyprawy trzeba się przygotować na niespodziankę. Wbrew obiegowym opiniom, Olimp nie jest pojedynczą górą, lecz całym masywem górskim. Jego koronę stanowią trzy sąsiadujące ze sobą szczyty: Mitikas (2918 m n.p.m.), najwyższy szczyt kraju, oraz Stefani (2909 m n.p.m.) i Skala (2866 m n.p.m.), niewiele niższe wzniesienia znajdujące się po jego prawej i lewej stronie.
W niedużej odległości od korony Olimpu, w tym samym paśmie górskim, mieszczą się kolejne wzniesienia, których wysokość przekracza 2800 m n.p.m. Mowa o Skolio, liczącym 2911 m n.p.m., oraz Agios Antonios, wnoszącym się na 2817 m n.p.m. Razem z koroną Olimpu figurują na liście pięciu najwyższych szczytów Grecji.
W drodze na Olimp
Zakończony surowymi, ostrymi graniami oraz poprzecinany głębokimi dolinami masyw Olimpu prezentuje się bardzo dostojnie. Na pierwszy rzut oka wygląda na trudny do zdobycia. Czy tak jest w rzeczywistości?
Wyprawa na prawie 3000 metrów n.p.m. nie jest lekkim spacerem, tylko wielogodzinną, forsowną wędrówką. Wymaga od uczestników posiadania odpowiedniego obuwia i przede wszystkim dobrej kondycji fizycznej. Umiejętności wspinaczkowe nie są konieczne.
Bazą wypadową na najwyższe szczyty Grecji jest miejscowość Litochoro. Doświadczeni trekkerzy mogą próbować zdobyć koronę Olimpu w jeden, mocno eksploatujący, dzień. Pozostali powinni rozłożyć trasę na dwa, nieco mniej obciążające, dni połączone z noclegiem w schronisku Spilios Agapitos położonym na wysokości 2060 m n.p.m.
Początkowo droga wiedzie wśród zieleni, później – pośród skarłowaciałych sosen, aż w końcu – skalistą granią. Im wyższa wysokość względna, tym większa jest ekspozycja terenu, dlatego osoby z lękiem wysokości nie będą czuły się tutaj zbyt pewnie. Na końcowym odcinku trasy jest najniebezpieczniej, ale to właśnie tam sceneria należy do najbardziej spektakularnych. Masyw Olimpu nabiera prawdziwie surowego charakteru, a oczom wędrujących ukazuje się ogromna ściana skalna opadająca niemal pionowo w dół. To urwisko Kazania, wzdłuż którego prowadzi szlak na wierzchołek.
Został on wytyczony tak, że turyści najpierw zdobywają Skalę, a następnie Mitikas, wzniesienie uchodzące za miejsce zgromadzeń mitologicznych bogów. Ci, którzy dotrą na najwyższy szczyt Grecji, mogą zrobić sobie pamiątkowe zdjęcie przy greckiej fladze oraz wpisać do księgi zdobywców.
Stojąc na szczycie Olimpu, śmiało można pokusić się o stwierdzenie, że masyw ten ma w sobie jakiś boski pierwiastek. Strzeliste, poszarpane granie nadają mu wyjątkowego majestatu, a z góry rozpościerają się wprost nieziemskie widoki. Przy dobrej pogodzie możemy dostrzec zarys brzegów Półwyspu Chalcydyckiego i taflę Morza Egejskiego, oddalonych o kilkanaście kilometrów.
Najwyższe szczyty Grecji – z czego słyną?
Olimp jest przede wszystkim kojarzony jako siedziba Zeusa, ale okazuje się, że odegrał też ważną rolę w późniejszej historii Grecji. Góry te zasłynęły jako miejsca schronienia wojsk podczas powstań narodowych oraz okupacji włosko-niemieckiej w czasie II wojny światowej.
Kolejną ciekawostką jest to, że masyw Olimpu przecinają szlaki drogowe, które istnieją od co najmniej 4 tysiącleci. Jakby tego było mało, przez potężną górę przebijają się dwa tunele kolejowe, które są dziełem nam współczesnych. Pociągi kursują tędy od 2004 roku. Infrastruktura drogowa, jaką rozwinęli Grecy u stóp królestwa starożytnych bóstw, robi imponujące wrażenie.
Jednak o wiele więcej emocji wiąże się z wędrówką na szczyt mitologicznego wzniesienia. W końcu kto nie chciałby stanąć na wierzchołku góry, z której Zeus kierował ludzkimi losami?
Podoba Ci się ten artykuł? Podziel się ze znajomymi!
