Zwiedzanie Pekinu to temat, który mógłby zająć całą książkę. Miasto ogromne, w dodatku bardzo ciekawe, dla przybysza z Europy egzotyczne. Wielu jednak ogranicza czas – żeby spokojnie zwiedzić miasto potrzeba przynajmniej tygodnia, a z pewnością wyjechać można z poczuciem niedosytu. Gdzie się udać, żeby poznać miasto i jak najlepiej wykorzystać spędzony tu czas?
Numerem jeden na liście pekińskich zabytków jest Zakazane Miasto. Nawet jeśli jesteście typem turysty, który niechętnie podąża za przewodnikami, zróbcie tym razem wyjątek.
W Zakazanym Mieście
Zakazane Miasto należy do największych kompleksów pałacowych na świecie, o czym świadczy chociażby fakt, że na jego obejrzenie potrzeba kilku godzin. Nietrudno więc uwierzyć, że nad jego powstaniem pracowało sto tysięcy specjalistów przy pomocy prawie miliona zwykłych ludzi. Ukończenie budowy w 1420 roku było równoznaczne z przeniesieniem stolicy Chin do Pekinu. W przedniej części pałacu znajdują się reprezentacyjne pawilony: Pawilon Najwyższej Harmonii, Pawilon Środkowej Harmonii i Pawilon Zachowania Harmonii, w których kolejno organizowano najważniejsze ceremonie, przyjmowano gości oraz wydawano uroczyste uczty. Północną część pałacu zajmują komnaty konkubin cesarza oraz prywatne komnaty cesarzy. Panuje tu bardziej kameralny klimat, niż w imponujących częściach oficjalnych. Południową część kompleksu zamyka Brama Wumen, gdzie m.in. dokonywano przeglądu wojsk. W otoczeniu pałacu znajdują się dziś ciekawe muzea: Muzeum Sztuki, Muzeum Brązów i Muzeum Zegarów. Podczas budowy fosy wokół Zakazanego Miasta, tuż za nim usypano Wzgórze Węglowe, z którego rozciąga się piękny widok na pałacowe budynki.
Plac Niebiańskiego Spokoju
Głównym placem Pekinu jest Plac Bramy Niebiańskiego Spokoju, znany lepiej jako Plac Tiananmen. W czasach cesarskich zwykli obywatele nie mieli tam wstępu, znajdowały się tu główne urzędy, w których mogły przebywać tylko najważniejsze osoby w państwie. Po tych czasach nie ma już dziś śladu, ponieważ po rewolucji Mao zabudowania placu zburzono i postawiono nowe, w stylu realnego socjalizmu, m.in: Wielką Halę Ludową, Muzeum Historii Chin i Muzeum Rewolucji Chińskiej. Po latach dobudowano także mauzoleum Mao Zedonga i pomnik Bohaterów Ludowych. Plac wieńczy długa na 66 m i wysoka na 32 Brama Niebiańskiego Spokoju, jeden z najważniejszych symboli Chin. Od śmierci Mao na bramie wisi jego portret, który kilkakrotnie próbowano zniszczyć.
Świątynia Nieba
Po przeciwnej stronie plac zamyka Brama Przednia, stanowiąca niegdyś część murów miejskich, zburzonych w czasie II wojny światowej. Stąd rozpoczynała się kiedyś ulica prowadząca do Świątyni Nieba – najważniejszej świątyni Pekinu, która leżała kiedyś poza miastem. Dwa razy w roku cesarz przybywał tu, by złożyć hołd Niebu. Budynek powstał w tym samym czasie co Zakazane Miasto. Jego budowa miała symbolizować łączność Nieba i Ziemi – okrągłe pomieszczenia wybudowane zostały na kwadratowych podwyższeniach. Ostatecznym łącznikiem był oczywiście cesarz. Na terenie świątyni znajduje się okrągły ołtarz, znany jako Środek Świata. Po drugiej stronie góruje zaś Pawilon Modłów o Pomyślne Zbiory. Przykryty potrójnym niebieskim dachem, otoczony 28 kolumnami, jest jednym z piękniejszych obiektów w całym kompleksie świątynnym.
Pałac Harmonii i Spokoju
Inne pekińskie świątynie również warto zobaczyć. Ciekawa jest Świątynia Lamajska, czyli Pałac Harmonii i Spokoju. Początkowo pełniła funkcję pałacu dla następcy tronu, by stać się po jego przeniesieniu do Zakazanego Miasta, siedzibą szkoły buddyjskiej, zamkniętej po przejęciu władzy przez komunistów. Dziś znów odbywają się tu religijne praktyki, a dzięki uznaniu świątyni za dobro narodowe, można zwiedzać jej doskonałe wnętrza: Pawilon Wiecznego Szczęścia, Pawilon Praw Koła, a także Pawilon Wanfu z 18-metrowym posągiem Buddy – dar dalajlamy dla cesarza. W pobliżu Świątyni Lamajskiej znajduje się znacznie skromniejsza Świątynia Konfucjusza. W której mieści się dziś jego muzeum.
Pałac Letni
Na północy miasta, w otoczeniu pięknego parku, wznosi się Pałac Letni, a w jego pobliżu – Stary Pałac Letni. Jednak to tereny zielone, a nie pałacowe budynki, grają tu główną rolę. Przebudowane w 1750 roku dla matki cesarza Qianlonga, do dziś stanowią miejsce, w którym można odpocząć od miejskiego zgiełku, spacerując lub uprawiając sport. Większą część parku stanowią sztuczne jeziora, przy których rozciągają się rzędy altanek i ogrodowych pawilonów. Na terenie parku znajduje się słynna Marmurowa Łódź, wybudowana na życzenie cesarzowej Cixi. Warto zwiedzić tu też Pawilon Cnoty i Harmonii. Zajmuje trzy kondygnacje i mieści w sobie teatr. Na terenie parku znajduje się też kilka świątyń. Stary Pałac Letni jest miejscem znacznie skromniejszym – nie został odbudowany po zniszczeniach, zobaczyć tu można jedynie ruiny Pawilonu Spokoju.
Twarz współczesnych Chin odbija się w budynku Muzeum Pekińskiego. W metalowo-szklanej konstrukcji umieszczona została waza, stylizowana na naczynie starożytne. W środku można zobaczyć wystawy stałe, m. in. na temat brązu czy pisma chińskiego oraz wiele wystaw czasowych. W pobliżu ma swoją siedzibę również Muzeum Wojskowe.
Przed zwiedzaniem Pekinu warto dokładnie rozplanować trasy zwiedzania. Miasto jest dobrze skomunikowane, ale niezwykle rozległe i tłoczne, a miejsc wartych odwiedzenia bardzo dużo, szkoda więc tracić czas, na pokonywanie sporych odległości i chaotyczne odwiedzanie poszczególnych części miasta.
Podoba Ci się ten artykuł? Podziel się ze znajomymi!
