Dolomity są pasmem górskim rozciągającym się w północnej części Włoch. Obejmują prowincje Bolzano, Trydent i Belluno. Charakterystyczne dla tego rejonu są formacje skalne. Unikalność krajobrazu została doceniona przez UNESCO, które w 2009 r. wpisało Dolomity na listę Światowego Dziedzictwa jako obiekt przyrodniczy.
Najwyższym szczytem Dolomitów jest masyw Marmolady. Nazwa szczytu pochodzi z języka ladyńskiego (Ladyni to nazwa rdzennej ludności retoromańskiej zamieszkującej włoskie Dolomity) i oznacza „błyszcząca”. Położony jest tam również największy, wyróżniający tę górę lodowiec. Zajmuje ona obszar ponad 250 kilometrów kwadratowych. Znajduje się tam wiele szlaków i ferrat, dzięki czemu można spędzić w tych okolicach bardzo wiele czasu. Pomaga w tym obecność zarówno górskich schronisk jak i pól namiotowych, z których można organizować jednodniowe eskapady. Dolomity były areną ciężkich walk pomiędzy Włochami a Austrią w trakcie przebiegu I wojny światowej. Szczególnie wiele odbyło się w masywie Marmolady. Pamiątką po tych wydarzeniach są liczne umocnienia. Na szczycie Punta Serauta znajduje się muzeum, do którego dotrzeć można za pośrednictwem kolejki linowej.
Przy wybieraniu trasy przejścia pamiętać należy o kilku zasadach. Przede wszystkim trzeba realnie ocenić swoje możliwości, przygotowanie, dostępny sprzęt. Dolomity są górami o dużym stopniu zróżnicowania szlaków, więc nawet osoby początkujące czy z dziećmi znajdą dla siebie dogodne miejsce na wycieczkę.
Przed wyruszeniem na szlak zawsze warto sprawdzić prognozę pogody i zapytać w schronisku o możliwe utrudnienia (na przykład śnieg zalegający w wyższych partiach). Należy mieć także na uwadze, że często będziemy się znajdować na terenie Parków Narodowych, gdzie w jak najmniejszym stopniu powinniśmy ingerować w środowisko naturalne.
Włoskie określenie via ferrata przetłumaczyć można jako „żelazna droga”. Są to szlaki, na których umieszczone zostały stalowe elementy pomagające w trakcie wspinaczki. Mogą to być drabinki, uchwyty a przede wszystkim liny, które zapewniają dodatkowe bezpieczeństwo lub w ogóle umożliwiają pokonanie trudniejszego odcinka. Pokonywanie ferrat jest polecane osobom, które posiadają już doświadczenie górskie i odpowiednią kondycję. Wybierając się na taką wyprawę warto szczegółowo zapoznać się z jego opisem słownym w przewodniku, a nie polegać wyłącznie na punktowej skali trudności, która mało odzwierciedla faktyczne wyzwanie. Obowiązuje również prawidłowy alpinistyczny strój i osprzęt. Kask jest niezbędny ze względu na spadające luźne kamienie!
We Włoszech trasy są znakowane w odmienny sposób niż w Polsce. Oprócz numeru szlaku każda ferrata ma swoją nazwę zapisaną na mapie. Przy wyjściu w Dolomity należy pamiętać o popołudniowym nagłym pogorszeniu pogody, warto więc wyruszać jak najwcześniej. Te włoskie góry są bardzo narażone na erozje. Kruchość skał wymaga wiele uwagi.
Po szczytach sezonów przypadających na zimę i lato, następują przeglądy działania kolejek liniowych. Wiosną wyżej położone szlaki i tak są niedostępne z powodu zalegającego śniegu, natomiast jesienią stanowi to spore utrudnienie. Turyści są wówczas skazani tylko na własne nogi. Należy również pamiętać o sezonowści działania schronisk górskich. Przed wyprawą trzeba sprawdzić czy dany obiekt będzie czynny czy też trzeba ze sobą zabrać podstawowy sprzęt do gotowania. Położenie geograficzne w raczej ciepłym rejonie świata sprawia, że w Dolomitach wcześnie przychodzi wiosna. Podczas gdy szczyty oprósza jeszcze śnieg, w dolinach już kwitną kobierce kwiatów, co daje niesamowite efekty.
W Dolomity najlepiej udać się własnym samochodem. Koszt przejazdu nie jest wysoki, a samodzielny transport umożliwia swobodne poruszanie się. W tym rejonie kursuje DolomitiBus – niedroga i sprawna sieć autobusowa. Niestety kursy nie są wykonywane dość często. Autem jest możliwe dojechanie do początków szlaków, czyli via ferrat, co znacznie skraca czas przejścia.
W okresach dłuższego załamania pogody nie można się w Dolomitach nudzić. Wystarczy wtedy udać się do miasteczek położonych na południu. Charakterystyczne dla tego rejonu Włoch są kamienne wieże – campanile. Najbardziej malowniczą jest Castello di Andraz – ruina zamku nieopodal przełęczy Passo Falzarego.
Przy wyprawie w te góry warto zastanowić się jaki typ noclegu nas interesuje. Wybór jest szeroki. Od eleganckich hoteli w dolinach po schroniska górskie. Wszystko jest uzależnione od typu preferowanej turystyki, zasobności portfela, ale również zasadnej wygody.