Dolomity są pasmem górskim rozciągającym się w północnej części Włoch. Obejmują prowincje Bolzano, Trydent i Belluno. Charakterystyczne dla tego rejonu są formacje skalne. Unikalność krajobrazu została doceniona przez UNESCO, które w 2009 r. wpisało Dolomity na listę Światowego Dziedzictwa jako obiekt przyrodniczy.
Marmolada i wojna
Najwyższym szczytem Dolomitów jest masyw Marmolady. Nazwa szczytu pochodzi z języka ladyńskiego (Ladyni to nazwa rdzennej ludności retoromańskiej zamieszkującej włoskie Dolomity) i oznacza „błyszcząca”. Położony jest tam również największy, wyróżniający tę górę lodowiec. Zajmuje ona obszar ponad 250 kilometrów kwadratowych. Znajduje się tam wiele szlaków i ferrat, dzięki czemu można spędzić w tych okolicach bardzo wiele czasu. Pomaga w tym obecność zarówno górskich schronisk jak i pól namiotowych, z których można organizować jednodniowe eskapady. Dolomity były areną ciężkich walk pomiędzy Włochami a Austrią w trakcie przebiegu I wojny światowej. Szczególnie wiele odbyło się w masywie Marmolady. Pamiątką po tych wydarzeniach są liczne umocnienia. Na szczycie Punta Serauta znajduje się muzeum, do którego dotrzeć można za pośrednictwem kolejki linowej.
Wędrówka po Dolomitach
Przy wybieraniu trasy przejścia pamiętać należy o kilku zasadach. Przede wszystkim trzeba realnie ocenić swoje możliwości, przygotowanie, dostępny sprzęt. Dolomity są górami o dużym stopniu zróżnicowania szlaków, więc nawet osoby początkujące czy z dziećmi znajdą dla siebie dogodne miejsce na wycieczkę.
Przed wyruszeniem na szlak zawsze warto sprawdzić prognozę pogody i zapytać w schronisku o możliwe utrudnienia (na przykład śnieg zalegający w wyższych partiach). Należy mieć także na uwadze, że często będziemy się znajdować na terenie Parków Narodowych, gdzie w jak najmniejszym stopniu powinniśmy ingerować w środowisko naturalne.
Via ferrata
Włoskie określenie via ferrata przetłumaczyć można jako „żelazna droga”. Są to szlaki, na których umieszczone zostały stalowe elementy pomagające w trakcie wspinaczki. Mogą to być drabinki, uchwyty a przede wszystkim liny, które zapewniają dodatkowe bezpieczeństwo lub w ogóle umożliwiają pokonanie trudniejszego odcinka. Pokonywanie ferrat jest polecane osobom, które posiadają już doświadczenie górskie i odpowiednią kondycję. Wybierając się na taką wyprawę warto szczegółowo zapoznać się z jego opisem słownym w przewodniku, a nie polegać wyłącznie na punktowej skali trudności, która mało odzwierciedla faktyczne wyzwanie. Obowiązuje również prawidłowy alpinistyczny strój i osprzęt. Kask jest niezbędny ze względu na spadające luźne kamienie!
We Włoszech trasy są znakowane w odmienny sposób niż w Polsce. Oprócz numeru szlaku każda ferrata ma swoją nazwę zapisaną na mapie. Przy wyjściu w Dolomity należy pamiętać o popołudniowym nagłym pogorszeniu pogody, warto więc wyruszać jak najwcześniej. Te włoskie góry są bardzo narażone na erozje. Kruchość skał wymaga wiele uwagi.
Kiedy pogoda nie dopisuje
Po szczytach sezonów przypadających na zimę i lato, następują przeglądy działania kolejek liniowych. Wiosną wyżej położone szlaki i tak są niedostępne z powodu zalegającego śniegu, natomiast jesienią stanowi to spore utrudnienie. Turyści są wówczas skazani tylko na własne nogi. Należy również pamiętać o sezonowści działania schronisk górskich. Przed wyprawą trzeba sprawdzić czy dany obiekt będzie czynny czy też trzeba ze sobą zabrać podstawowy sprzęt do gotowania. Położenie geograficzne w raczej ciepłym rejonie świata sprawia, że w Dolomitach wcześnie przychodzi wiosna. Podczas gdy szczyty oprósza jeszcze śnieg, w dolinach już kwitną kobierce kwiatów, co daje niesamowite efekty.
W Dolomity najlepiej udać się własnym samochodem. Koszt przejazdu nie jest wysoki, a samodzielny transport umożliwia swobodne poruszanie się. W tym rejonie kursuje DolomitiBus – niedroga i sprawna sieć autobusowa. Niestety kursy nie są wykonywane dość często. Autem jest możliwe dojechanie do początków szlaków, czyli via ferrat, co znacznie skraca czas przejścia.
Campanile
W okresach dłuższego załamania pogody nie można się w Dolomitach nudzić. Wystarczy wtedy udać się do miasteczek położonych na południu. Charakterystyczne dla tego rejonu Włoch są kamienne wieże – campanile. Najbardziej malowniczą jest Castello di Andraz – ruina zamku nieopodal przełęczy Passo Falzarego.
Przy wyprawie w te góry warto zastanowić się jaki typ noclegu nas interesuje. Wybór jest szeroki. Od eleganckich hoteli w dolinach po schroniska górskie. Wszystko jest uzależnione od typu preferowanej turystyki, zasobności portfela, ale również zasadnej wygody.