Historia Kartaginy jest równie długa, co burzliwa. Miasto zostało założone przez Fenicjan jeszcze w IX w. p.n.e. Kilka wieków później, w czasach swojej największej świetności, było ważnym portem handlowym i stolicą jednego ze starożytnych imperiów. W wyniku kolejnych zawirowań historycznych straciło swoją dominującą pozycję. Obecnie to spokojne, zaledwie dwudziestotysięczne miasteczko położone na przedmieściach Tunisu, wyróżniające się na tle innych mnóstwem starożytnych ruin.
Ich wartość historyczna jest ogromna, miasto zostało wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturalnego i Przyrodniczego UNESCO. To powód, dla którego każdego roku przybywają tam rzesze turystów.
Wzgórze Byrsa
Zwiedzanie Kartaginy najlepiej rozpocząć od wzgórza Byrsa. Nie przez przypadek jest ono nazywane „kartagińskim akropolem”, gdyż z jego szczytu rozciąga się wspaniały widok na całe miasto oraz migoczące w tle morze.
Wędrówka na górę będzie nie lada gratką dla pasjonatów historii antycznej, gdyż przed wiekami właśnie to wzniesienie stanowiło centrum prężnie rozwijającej się Kartaginy. Do czasów współczesnych nie przetrwało zbyt wiele zabytków – pozostały ruiny rzymskiego amfiteatru, fundamenty paru innych zabudowań i kilka samotnie stojących kolumn. W żaden sposób nie odzwierciedlają one potęgi starożytnej Kartaginy, ale z pewnością warto je zobaczyć.
Za największą ozdobę architektoniczną wzgórza Byrsa należy uznać gotycką Katedrę św. Ludwika, zbudowaną przez Francuzów pod koniec XIX wieku. Interesującym miejscem jest też zlokalizowane na wzniesieniu Muzeum Kartaginy, w którym zgromadzono eksponaty z czasów fenickich.
Termy Antoniusza
Pamiątką z okresu antycznego są też pozostałości po rzymskich termach Antoniusza, które zostały wzniesione w II w. p.n.e. i były wówczas jednymi z największych i najpiękniejszych kompleksów łaźni w całym Imperium Rzymskim. Niestety, w V w. n.e. znaczna ich część została zniszczona w wyniku najazdów Wandalów.
Choć z ogromnego, zajmującego powierzchnię 3,5 ha kompleksu przetrwały jedynie fundamenty, to wciąż zachwyca on wszystkich przyjezdnych. Tym bardziej, że te zabytkowe pozostałości są zlokalizowane nad samym brzegiem morza, którego turkusowa tafla stanowi naturalne tło dla piaskowych kolumn, łuków i innych starożytnych zabudowań.
Wille arystokratów
Na liście antycznych zabytków, wartych zwiedzenia znajdują się także wille rzymskich arystokratów, pochodzące z II wieku. Już na pierwszy rzut oka widać tu niebywały porządek architektoniczny – wszystkie wille zbudowano na takim samym planie, z kwadratowym dziedzińcem pośrodku i budynkiem mieszkalnym wokół niego. Wybrane domostwa są prawdziwymi dziełami sztuki, zwłaszcza najsłynniejsza z willi, Villa des Voliers, której wnętrza zdobią kunsztowne mozaiki i oryginalne posadzki.
Porty punickie
Obowiązkowym punktem wycieczki po mieście są porty punickie, niezwykle ważne z historycznego punktu widzenia. W czasach, kiedy Kartagina znajdowała się w rękach Fenicjan, w portach tych cumowała flota handlowa licząca 220 okrętów. Posiadanie tak imponującej armady przyczyniło się do szybkiego rozwoju miasta i sprawiło, że stało się ono jednym z najważniejszym ośrodków ekonomicznych i kulturalnych starożytnego świata. Obecnie tereny wokół portów prezentują się dość skromnie, ale mimo to warto wybrać się tu na nostalgiczną przechadzkę w celu poszukiwania śladów dawnej świetności miasta.
Sidi Bou Said
Wędrówkę po starożytnych zabytkach Kartaginy najlepiej połączyć z popołudniową wizytą w, oddalonym zaledwie o kilka kilometrów Sidi Bou Said, miasteczku o zgoła odmiennym charakterze. Odległość jest na tyle mała, że można pokusić się nawet o to, aby pokonać ją pieszo.
Białe fasady domostw ozdobione niebieskimi detalami architektonicznymi są znakiem rozpoznawalnym urokliwej miejscowości. A jej wąskie ulice, wzdłuż których ulokowano owe kamienice o jednolitej kolorystyce, stanowią idealną scenerię do długich, romantycznych spacerów. Naturalnym dopełnieniem urzekającej architektury jest malownicze położenie Sidi Bou Said, które znajduje na nadmorskiej skarpie, skąd rozpościera się widok na taflę Morza Śródziemnego.