Bangkok jest jedną z najciekawszych azjatyckich aglomeracji, rozwijającą się w błyskawicznym tempie i tętniącą życiem niemal 24 godziny na dobę. Stolica Tajlandii urzeka dalekowschodnią egzotyką i mnogością zabytków. Spośród nich na pierwszy plan wysuwają się wspaniałe świątynie buddyjskie.
Szacuje się, że jest ich tu ponad 400. Nic więc dziwnego, że jeden z członów, wchodzący w skład oficjalnej nazwy Bangkoku, brzmi „niezdobyte miasto Boga”.
Zwiedzając świątynie Bangkoku, nie sposób pominąć prawdopodobnie najznamienitszej z nich wszystkich – Wat Phra Krew. Została wzniesiona w II połowie XIX wieku i umiejscowiona na terenie Wielkiego Pałacu Królewskiego, oficjalnej rezydencji króla Tajlandii.
Prestiżowa lokalizacja idzie w parze z kunsztownością zdobień, jakimi wyróżniają się główna świątynia i inne obiekty wchodzące w skład kompleksu religijnego. Wszystko emanuje tu luksusem, a w stwierdzeniu tym nie ma ani odrobiny przesady. Elewacje budynków świątynnych, pokryte złotem i ozdobione różnokolorowymi kamieniami, błyszczą się w promieniach słońcach. Podobnie mienią się ich bogato dekorowane dachy i zakończone szpiczastymi wieżyczkami.
Wat Phra Krew słynie z tego, że mieści się tu wiele posągów Buddy wykonanych ze złota, srebra i innych drogocennych kruszców. Jeden z nich jest wyjątkowy – to jadeitowy posążek Buddy, pochodzący z I wieku p.n.e. Początkowo sądzono, że posąg jest szmaragdowy, dlatego do Wat Phra Krew przylgnęła nazwa Świątynia Szmaragdowego Buddy.
Mierząca zaledwie 66 cm figura jest dla Tajów jednym z najważniejszych wyobrażeń Oświeconego, a dla turystów – głównym celem wycieczek. Dostojny Budda czeka na wszystkich chętnych go zobaczyć, siedząc na swoim ogromnym, złotym tronie. Jest ubrany w tradycyjne szaty, zmieniane w zależności od pory roku, a rytuału jego przebrania może dokonać tylko król Tajlandii.
Dwa określenia z kategorii „naj” są zarezerwowane dla Wat Pho – najstarszej świątyni Bangkoku i największej budowli sakralnej w całej Tajlandii. Ogromny kompleks buddyjski zajmuje powierzchnię 80 000 m2, a jego początki sięgają XVI wieku.
Wat Pho jest nazywana Świątynią Odpoczywającego Buddy, gdyż mieści się w niej posąg Buddy przedstawiający Oświeconego w stanie nirwany, w chwili najgłębszego relaksu. Pozłacany monument ma aż 46 metrów długości i 15 metrów wysokości, a oglądany na żywo robi naprawdę oszałamiające wrażenie.
Odpoczywający Budda jest najbardziej znanym, ale niejedynym posągiem na terenie kompleksu. Znajduje się tutaj ponad 1000 rzeźb, z których większość to właśnie wizerunki Przebudzonego. Cały kompleks, podobnie jak Wat Phra Krew, zadziwia wykwintnością zdobień i wszechobecnym przepychem.
Lista najwspanialszych kompleksów buddyjskich Bangkoku nie będzie kompletna, jeśli nie umieścimy na niej Wat Suthat. Zbudowana w I połowie XIX wieku świątynia może pochwalić się największym i najdłuższym sanktuarium w całej Tajlandii. Jest ono otoczone przez 28 kunsztownie zdobionych pagód, czyli wielokondygnacyjnych wież charakterystycznych dla architektury buddyjskiej. Każda z pagód przedstawia inną postać Buddy, dlatego warto przyjrzeć się im z uwagą. Wat Suthat jest dziełem architektonicznym najwyższej klasy, które w niczym nie ustępuje Wat Phra Krew i Wat Pho. Zasadnicza różnica jest taka, że dwa ostatnie z wymienionych obiektów są bardziej rozreklamowane, a przez to tłumniej odwiedzane.
Do klasyfikacji najciekawszych budowli sakralnych Bangkoku koniecznie trzeba dopisać Wat Phra Jetubon, będącą największą świątynią w mieście. Jej najcenniejszym zabytkiem jest posąg leżącego Buddy o niebagatelnych rozmiarach 46 metrów długości i 15 metrów wysokości. Na liście wartych zobaczenia świątyń nie może zabraknąć też Wat Traimit, czyli Świątyni Złotego Buddy. Znajduje się tam kolejny ze słynnych posągów Buddy, w całości wykonany ze złota. Cennego kruszcu do wyrzeźbienia postaci Oświeconego potrzeba było naprawdę sporo, gdyż monument mierzy 3 metry wysokości i waży 5,5 tony. Aby zmieścił się w świątyni, Tajowie musieli dobudować specjalne pomieszczenie.
Zanim wyruszymy na zwiedzanie Bangkoku, musimy sobie uzmysłowić, że imponujące buddyjskie kompleksy są nie tylko atrakcjami turystycznymi. Dla Tajów stanowią przede wszystkim miejsca kultu religijnego, co należy uszanować i dostosować się do zasad, jakie obowiązują przy odwiedzaniu tego typu obiektów.
Przed wejściem do świątyni buddyjskiej powinniśmy okryć ramiona i zdjąć buty. Przebywając w jej wnętrzu, musimy unikać siadania z nogami skierowanymi w stronę pomnika Buddy. Takie zachowanie może zostać odebrane jako obraźliwe, gdyż stopy, w przekonaniu miejscowych, są najbardziej nieczystą częścią ciała.