Wyszukaliśmy dla Was siedem, mniej znanych faktów na temat Hiszpanii. Sprawdźcie, o których z nich wiedzieliście!
Po pierwsze języki
W Hiszpanii mówi się wieloma różnym językami. Oprócz kastylijskiego, potocznie zwanego hiszpańskim, status języków urzędowych mają też: kataloński, baskijski i galicyjski. Oprócz nich funkcjonują wciąż:
- język aragoński, którym posługuje się ok. 30 tysięcy osób, przy czym dla 11 tysięcy jest to język pierwszy. Używa się go w prowincji Huesca w Aragonii.
- język asturleoński, używany w prowincjach Leon, Asturia, Zamora i Salamanka. W 2009 roku został uznany przez UNESCO za język zdecydowanie zagrożony. W jego skład wchodzą odmiany asturyjska i leońska.
- język oksytański, używany w dolinie Aran, w północnej Katalonii.
Po drugie monarchia
Hiszpania ma jednego z najmłodszych monarchów w Europie. Król Filip VI, który zasiadł na tronie 19 czerwca 2014 roku, po abdykacji swojego ojca króla Jana Karola I, ma 48 lat. Jego pełne imię to: Felipe Juan Pablo Alfonso de la Santísima Trinidad y de Todos los Santos de Borbón y de Grecia. Jego żona, królowa Letizia jest od niego 4 lata młodsza. Nie pochodzi z rodziny arystokratycznej, ani nawet szczególnie zamożnej – jest córką dziennikarza i pielęgniarki.
Po trzecie corrida
Do słynnej hiszpańskiej corridy wykorzystuje się specjalny gatunek byka, toro bravo, który podczas walki reaguje agresją, a nie ucieczką. Wcale nie drażni go czerwony kolor płachty torreadora – byki i tak ich nie rozróżniają. Istnieje zasada, że jeśli byk jest wyjątkowo waleczny i odważny, można darować mu życie, jednak w historii walk nastąpiło to zaledwie dwa razy. Rzadko zdarza się też śmierć torreadora. Walka nigdy nie jest równa – to byk musi w niej zginąć. Kiedy torreadorowi idzie dobrze, na arenie słychać muzykę, kiedy walczy źle – następuje cisza. Tradycjonaliści uważają corridę za jeden z najważniejszych elementów hiszpańskiej kultury, podkreślając, że przed walką byki żyją w doskonałych warunkach, w przeciwieństwie do tych hodowlanych. Coraz liczniejsze są jednak głosy obrońców zwierząt, dzięki którym niedawno zakazano corridy na terytorium Katalonii.
Po czwarte hymn
Hiszpański hymn państwowy „Marcha Real”, czyli „Marsz Królewski”, nie ma oficjalnie zatwierdzonych słów, więc w użyciu znajduje się sama melodia. Nie wiadomo, kiedy dokładnie powstała. Na początku XX wieku Perez Casas połączył kilka wersji hymnu, jakie występowały w różnych regionach Hiszpanii. Po nastaniu republiki hymn zmieniono, przywrócił go jednak generał Franco, zmieniając mu tytuł na „Marsz Grenadierów”. Powstały też nowe teksty – dziś nieuznawane. Po powrocie monarchii opracowano nową wersję melodii i znacjonalizowano tekst Casasa. Nie zatwierdzono jednak słów, więc Hiszpanie po prosu nucą zamiast śpiewać.
Po piąte Boże Narodzenie
Choinki bożonarodzeniowe, choć znane w Hiszpanii, nie przyjęły się tak powszechnie, jak w innych państwach europejskich. O wiele popularniejsze jest stawianie w domach szopek. W tradycji kraju zdążyły zapisać się już konkursy na najpiękniejszą szopkę. Innym świątecznym symbolem w Hiszpanii jest… wielka loteria rozgrywana 22 grudnia. Bierze w niej udział zdecydowana większość Hiszpanów. Zwycięskie numery są wyśpiewywane przez dzieci, a losowanie transmituje radio i telewizja. Tradycji loterii nie przerwała nawet wojna domowa – w tym okresie każda ze stron organizowała swoją. 28 grudnia obchodzony jest Dzień Świętych Niewiniątek, na pamiątkę dzieci zamordowanych na rozkaz Heroda. Paradoksalnie, tradycją tego dnia jest robienie dowcipów.
Po szóste przyroda
250 tysięcy hektarów Madrytu zajmują parki i tereny zielone. Jeden z najciekawszych to Królewski Ogród Botaniczny, utrzymany w stylu neoklasycystycznym. Występuje tu ponad 30 tysięcy gatunków roślin, również z innych stref klimatycznych. W Madrycie znajduje się też największy w Europie park miejski – Casa de Campo, kiedyś obszar królewskich polowań. Zajmuje 1700 hektarów, łącznie z parkiem rozrywki. Do zwiedzania udostępnione są też ogrody Pałacu Królewskiego, łącznie z zabytkowym Campo del Moro, w którym spotkamy 70 gatunków drzew. Wśród mieszkańców miasta ogromną popularnością cieszy się Park Retiro, z jeziorem, fontannami i boiskami.
Po siódme oliwa
Hiszpania jest największym producentem oliwy na świecie – stąd, a głównie z Andaluzji, pochodzi 32% światowej produkcji. Wytwarza się wiele jej gatunków, od słabej po wybitną jakościowo. Co więcej, z hiszpańskich oliwek swoją oliwę tłoczą także Włosi, gdyż w ich kraju zbyt mało jest drzew oliwnych w porównaniu do zapotrzebowania. Najpopularniejsze w Hiszpanii odmiany oliwek to Manzanilla, Gordal, Hojiblanca, Cacereña, Carrasqueña, a najbardziej lubianym przez Hiszpanów nadzieniem są anchois.